بازی ایرانی قهوه قجری

امیرنظام، اندک زمانی از درگذشتت می‌گذرد و من درگیر خاطرات و روزهایی که با تو به عنوان دوست و همراه کودکی گذراندیم، هستم. با وجود تمام این اتفاقات، کاش این دستور را نداده بودم میرزا تقی‌خان… کاش تو حاضر بودی و من می‌توانستم نامه‌ای بفرستم که بازگردی. غم کاری که با تو کردم همچنان بر دلم مانده است؛ اما ناچارم به پذیرش یک صدراعظم جدید. در این مدت، مهدعالیا، علی خان حاجب الدوله و بقیه درباریان گزینه‌هایی برای مقام صدارت معرفی کرده اند. لکن هرکسی را که نمیشود صدراعظم کرد؛ آن هم بعد از تو. آن کس که بعد از تو بر این صندلی مینشیند باید عظم راسخ داشته باشد. می خواهم ضیافتی را برپا کنم؛ صدراعظم پس از تو کسی است که زنده می‌ماند…   برگی از خاطرات ناصرالدین شاه قاجار زمستان 1230؛ ایران؛ طهران